Óskyldigt bleiv til skyldigt

Eg var og vitjaði ein drong tá eg var umleið 18 ár, og hann var 19 ár. Vit høvdu skrivað eitt sindur saman, aftur og fram, og hann tyktist at vera sera áhugaður í mær, og somuleiðis eg í honum.
Hann búði tá á einum skúlaheimi, so tað var sera avmarkað, hvat vit kundu gera, tí hann hevði bert eitt kamar at vera í. Vit avgjørdu so at hyggja eftir einum filmi, og vit tosaðu gott saman um alt og einki, so kemiin var góð ímillum okkum. Eftir at filmurin var liðugur, byrjaðu vit at fríggja eitt sindur, og tað føldist gott, inntil hann royndi at fáa hondina niður í buksirnar á mær, og tað føldist ikki gott. Eg royndi at trýsta hann vekk, men hann var nógv sterkari enn eg. Til endans helt hann mær fast niðri og fekk faktist murtin inn í meg, men tá bleiv eg so kløkk og bangin, at eg skumpaði hann vekk og spurdi, hvat hundan hann gjørdi!
Hann bleiv eftir tað mega súrur og vildi næstan ikki tosa við meg og fór faktist oman til foreldrini at eta nátturða og har sat eg einsamøll í meir enn 2 tímar… Eg avgjørdi so at fara avstað, og eg hoyrdi einki aftur frá honum tað kvøldið. Eg royndi at skriva til hann, men fekk einki svar og teir næstu dagarnir lat hann sum um einki var hent og vildi møtast aftur. Tá segði eg nei takk, valdi at gloyma alt um tað, ið var hent og svaraði honum ongantíð aftur, tá hann skrivaði.